قهوه تک‌خاستگاه اندونزی آچه – Indonesia Aceh
- منطقه: سوماترا، آچه – Sumatra, Aceh
- زیرگونه: تیپیکا – Typica
- فرآوری: پوستهگیری خیس – Wet-hulled
- ارتفاع کشت از سطح دریا: 1600- 1300 متر
- درجه برشتگی: میان‌برشت
- میزان کافئین: متوسط
- تن‌واری: متوسط
- طعم‌یادها: میوه‌های هسته‌دار، بری، آجیلی و علف لیمو
Coming Soon
از منطقه
آچه، واقع در شمالی‌ترین بخش جزیره‌ی سوماترا در اندونزی، یکی از متمایزترین و شناخته‌شده‌ترین خاستگاه‌های قهوه عربیکا در جهان به‌شمار می‌رود. این منطقه، با ارتفاعات کوهستانی، اقلیم استوایی مرطوب، و میراثی عمیق از کشاورزی قهوه، محیطی منحصر به فرد برای تولید دانه‌هایی با کیفیت بالا فراهم کرده است.
قهوه‌ی عربیکای تولید شده در آچه عمدتاً در ارتفاعات بین ۱۲۰۰ تا ۱۶۰۰ متر از سطح دریا کشت می‌شود. ساختار کشاورزی منطقه مبتنی بر مالک‌های خرد و تعاونی‌های محلی است، و تنوع ژنتیکی زیرگونه‌ها از جمله تیم‌تیم، آتنگ سوپر، بوربون و تیپیکا به این خاستگاه وجهه‌ای خاص و پیچیده بخشیده‌اند.
یکی از شاخصه‌های برجسته‌ی قهوه‌ی اندونزی آچه، استفاده از فرآوری پوستهگیری خیس (Wet-Hulled یا Giling Basah) است. این روش سنتی، که ریشه در نیاز به سازگاری با اقلیم پررطوبت منطقه دارد، نه‌تنها به تسریع فرآوری کمک می‌کند، بلکه امضای طعمی منحصر‌به‌فردی به دانه‌ها می‌بخشد. با پشتوانه‌ای از فرهنگ کشاورزی نسل به نسل، بازسازی اقتصادی پس از درگیری‌های داخلی، و تلاش متمرکز برای دستیابی به استانداردهای تخصصی جهانی، آچه به‌عنوان یکی از پایدارترین و معتبرترین مناطق تولید قهوه در آسیای جنوب‌شرقی مطرح شده است. امروز، این منطقه نه تنها نقش مهمی در اقتصاد محلی ایفا می‌کند، بلکه جایگاهی ویژه در بازار جهانی قهوه تخصصی به‌دست آورده است.
از فرآوری
فرآوری گیلینگ باسا (Giling Basah) تنها یک تکنیک خشک‌کردن قهوه نیست؛ بلکه پاسخی تاریخی، اقلیمی و فرهنگی به چالش‌های زیست‌محیطی سوماتراست. این روش، که ترجمه‌اش به زبان اندونزیایی «پوستهگیری خیس» است، از بطن نیاز برآمده و تبدیل به هویتی منحصر به فرد شده که امضای طعمی قهوه‌های اندونزی را شکل می‌دهد.
در سوماترا، به‌ویژه در شمال آن (آچه)، اقلیم مرطوب، بارانی و ابری تقریباً در تمام طول سال غالب است. خشک‌کردن کامل دانه‌ها (تا رطوبت ۱۰-۱۲٪) در شرایط طبیعی، در این اقلیم نه تنها زمان‌بر، بلکه پرریسک و گاه ناممکن است. بارش‌های غیرقابل پیش‌بینی، رطوبت بالا و نبود زیرساخت خشک‌کن‌های مکانیکی در گذشته، کشاورزان را ناچار کرد که به دنبال روش سریع‌تر و سازگارتر با محیط برای فرآوری قهوه بگردند. و این‌گونه بود که فرآوری گیلینگ باسا پدید آمد: جدا کردن پوسته داخلی (پارچمنت) در حالتی که دانه هنوز مرطوب است – مرحله‌ای که در سایر مناطق جهان تنها پس از خشک‌کردن کامل انجام می‌شود.
در فرآوری گیلینگ باسا گیلاس‌های قهوه در مزرعه یا اطراف آن برداشت شده و پوسته و گوشته‌ی آنها با استفاده از دستگاه‌های گوشته‌زدایی دستی یا موتوری کوچک، جدا می‌شود. قهوهها در طول ۱۲ ساعت در محیط‌هایی همانند مخزن، سطل یا کیسه تخمیر شده و سپس با آب تمیز شسته می‌شوند.
پس از شستشو، دانههای قهوه‌ی داخل پارچمنت به مدت نیم تا دو روز در آفتاب خشک می‌شوند. این مرحله باعث خشک شدن سطح دانه می‌شود و جداسازی پارچمنت را آسان‌تر می‌کند. رطوبت دانه‌ها معمولاً بین ۳۰ تا ۴۰ درصد است. سپس قهوهها به ایستگاه‌های فرآوری منتقل می‌گردند تا پارچمنت‌‌‌ها با دستگاه مخصوص پوستهگیری، جدا شوند.
دستگاه‌های پوست‌گیری خشک بزرگ‌تر است، قدرت بیشتری نیاز دارد و با سرعت بالاتری کار می‌کند. پس از پوستهگیری، دانه‌ی قهوه حالتی نرم و سفیدرنگ دارد که در اندونزی به آن “لبو” گفته می‌شود. دانههای لبو برای خشک شدن نهایی روی برزنت پهن می‌شوند تا رطوبت‌شان به حدود ۱۴ تا ۱۵ درصد برسد. در این مرحله، قهوه به شکل “آسالان” شناخته می‌شود. دانه‌ی سبز سورت‌نشده و حاوی برخی عیوب طبیعی. بخش زیادی از معاملات داخلی قهوه در اندونزی در همین مرحله‌ی آسالان انجام می‌گیرد. صادرکنندگان قهوه آسالان را دریافت کرده، آن را تا رطوبت استاندارد ۱۲ تا ۱۳ درصد خشک می‌کنند، سپس فرآیند سورت و آماده‌سازی نهایی را انجام می‌دهند تا قهوه برای صادرات آماده شود.
| منطقه |
سوماترا، آچه |
|---|---|
| زیرگونه |
تیپیکا |
| فرآوری |
Wet-hulled |
| ارتفاع کشت از سطح دریا |
1300-1600 متر |
| درجه برشتگی |
میان‌برشت |
| میزان کافئین |
متوسط |
| تن‌واری |
متوسط |
| طعم‌یادها |
میوه‌های هسته‌دار ,آجیلی ,بری ,علف لیمو |
| وزن |
۲۵۰ گرمی |
برای ثبت نقد و بررسی وارد حساب کاربری خود شوید.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.